Eigenlijk een gemakkelijke route vandaag. Rustig klimmen, rustig dalen. Smalle wegjes en al voor 7u op pad, dus meestal alleen gelopen.

Geweldige plek voor een pitstop (Foto’s uploaden lukt vandaag blijkbaar niet, dus even zonder). Daar ontmoette ik ook Kathy uit Engeland en Noella uit Spanje terug. Blij weerzien, maar ik kon hun snelle tred nadien niet bijhouden.

Ze zijn niet in de Albergue waar ik ben (kost slecht 8 euro). Ik hoop zeker Noella (links) nog tegen te komen vanavond want morgen gaat ze terug naar huis, waar ze wijn maakt in het familiebedrijf. In Burgos zullen we haar wijn kunnen kopen.

Pamplona binnenkomen was de hel. Je loopt een stad binnen en je denkt dat je er bent. Helaas moet je nog 5 km verder… Ik haat (voor)steden 😤.

Ik heb grote kosten gemaakt. Nu ik bleinen (blijnen?) heb (mijn linkerhiel ligt helemaal open), is die last dragen al meer dan genoeg penitentie. Ik zie hier rond mij allemaal lichte rugzakken. Iedereen die met mij mee optrekt zegt: wat een zware rugzak heb jij! Terwijl er niet eens zoveel inzit… De lege rugzak blijkt nu bijna 3,5 kg te wegen. Helemaal zotjes dus. En al totaly met al die bleinen. Dus kocht ik me in de pelgrimswinkel hier in Pamplona een nieuwe rugzak. Mijn 17-jaar oude zak stuurde ik met de post naar Santiago. Ik pik hem daar dan op als ik er ben. Ook de dikke fleece van Helga heb ik niet nodig, noch die kleine sokjes die ik mee heb, noch het geldzakje voor onder mijn kleren, noch muggenspray. Allemaal in een doos die ze voor mij in Santiago op de post gaan bijhouden. Alles samen, incl doos, goed voor 4,485 kg. Hehe, dat gewicht moeten mijn voeten al niet meer dragen. Peter Gosselin, blijkbaar is de blijnenpech mij niet bespaard gebleven 😬

Anyway, het kioskconcert deze avond maakte veel goed. Met een  goede harmonie op het podium hier, en een superieure in de Casino in Sint-Niklaas, was mijn verbondenheid met de Kunstvrienden voelbaar. Heb er van genoten!

Maar door de uploadfail in mijn wordpressapp is het nu megalaat, en morgen op om 6u30 om 24 km te wandelen. ’t Zal pieken…